Paintball to niekonwencjonalny sposób spędzenia wolnego czasu i rozładowania emocji, umocnienia więzi i zaufania oraz budowania grupy. Łączy w sobie elementy aktywnego wypoczynku z możliwością przeżycia nowej przygody. To gra strategiczna, w której siła mięśni nie jest cechą najważniejszą. Zwycięstwo jest w głowie.

0rganizator zapewnił nam broń (karabinek – marker paintballowy, kulki z farbą), wypożyczył także odzież ochronną (mundur, maska).

W trakcie zabawy liczyła się zdolność logicznego myślenia i racjonalnego podejmowania decyzji. W tej grze mieliśmy okazję wykazać się także kreatywnością, sprytem, pomysłowością i umiejętnością podejmowania szybkich i trafnych decyzji, analizą sytuacji oraz poruszania się w terenie – tu każdy mógł zostać przywódcą i liderem grupy.

Małgorzata Marmołowska
Ewa Pinkert

Stacja Morska Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego to jedyna tego typu placówka w Polsce. Najbardziej zainteresowało nas działające w ramach stacji fokarium, którego głównym zadaniem jest odtworzenie i ochrona kolonii fok szarych. 

A całego zamieszania narobił Balbin w 1992 roku, kiedy to jako młody samiec został znaleziony na słonecznych plażach Juraty. Fokarium pełni rolę ośrodka rehabilitacyjnego dla chorych i słabych osobników znalezionych na przybrzeżnych plażach, ale również jest placówką hodowlaną, która wypuszcza na wolność zarówno potomstwo, przybyłe na świat w basenach fokarium, jak i wyleczone starsze foki. Balbin jako pierwszy mieszkaniec początkującego fokarium nie miał łatwego życia. Do ośrodka trafił jako miesięczny noworodek, ranny i chory, z połamaną przednią płetwą. Zwierzę najprawdopodobniej zaplątało się w rybackie. Po przewiezieniu do Stacji Morskiej i opatrzeniu ran zastał umieszczony w małym basenie gdzie zaczął wracać do zdrowia i dokazywać jak to na malucha przystało. Energiczny maluch pochłaniał coraz to większe ilości ryb wpuszczanych do basenu, jednak nie było możliwości codziennego dostarczania żywych leszczy i płoci postanowiono nauczyć Balbina jedzenia martwych smaczków. Ku zaskoczeniu trenera fok okazał się bardzo pojętnym uczniem, który nawet jadł z ręki. Przez pięć lat Balbin mieszkał w małym baseniku, a w tym samym czasie opracowywano plan rozbudowy basenów. Balbin poczuł się królem nowych posiadłości, niestety w lipcu 2005 roku zdechł. 

Do męskiego towarzystwa dołączyły w 1998 roku cztery piękne samiczki: Agata, Ania, Ewa i Krystyna. Niestety mimo rezerwy z jaką podpływała do wszystkich grono dam opuściła Krysia. I także w tym przypadku człowiek przyłożył rękę do jej śmierci. Podczas sekcji stwierdzono i foczkę zabiły monety wrzucane przez turystów "na szczęście" do basenów fokarium. Do dzisiejszego dnia w akwenach możemy podziwiać Anię, Ewę i Agatkę, które wiosną 2011 roku doczekały się swojego potomstwa. Ojcem małego Kila, Klifa, Knopa jest przybyły do fokarium w 2005 roku Bubas, będący obecnie najstarszym samcem w obiekcie. Bubas jest również ojcem nieco starszego chłopca o imieniu Fok. Szczęśliwą mamą została Unda Marina czyli w polskim tłumaczeniu "Fala Morska", będąca obecnie najstarszą kobitą w społeczeństwie helskiego fokarium. 

Atrakcją dla nas był też karmienie fok połączone z pokazem treningu jakiemu poddawane są osobniki przebywające w instytucie.

Małgorzata Marmołowska
Ewa Pinkert

Pierwszy dzień pobytu upłynął po hasłem „Natura integruje”

Mieliśmy do wykonania liczne zadania w terenie, których powodzenie zależało od współpracy grupy. Była do zabawa w formie podchodów. Podzieliliśmy się na dwie grupy: „zające” i „lisy”. Każdy uczestnik dostał kompas i przeszedł krótki kurs posługiwania się nim. Tak „uzbrojeni” wyruszyliśmy w teren. Zajączki uciekały a lisy szły ich szlakiem rozwiązując po drodze wyznaczone zadania. Było SUPER, bawiliśmy się ŚWIETNIE.

Drugi dzień pobytu za nami.

„Jak przetrwać na bezludnej wyspie”

Pod takim hasłem upłynęła nam pierwsza część drugiego dnia w Błękitnej Szkole. Poznaliśmy podstawy surviwalu czyli co można znaleźć na plaży, jak rozpalić ognisko, gdzie schronić się przed wiatrem, nabyliśmy wiele nowych umiejętności bawiąc się przy tym doskonale.

Druga część dnia to „Bezpieczne spotkania z niebezpieczną przyrodą”  

Po południu udaliśmy się na zajęcia o biologii i ekologii żmii zygzakowatej. Temat obejmował też zagrożenia oraz profilaktykę prozdrowotną związaną z poruszaniem się w terenie w różnych porach roku. Kleszcze, pożary, choroby odzwierzęce, bezpieczne korzystanie z wody, promieniowania słonecznego. Dodatkowo mieliśmy okazję sprawdzić swoją wiedzę w rozgrywanym na koniec zajęć quizie przyrodniczym.

 

Małgorzata Marmołowska
Ewa Pinkert

W Muzeum Zachodniokaszubskim w Bytowie odbyło się uroczyste otwarcie wystawy prac uczestników XXVII Przeglądu Twórczości Kaszubskiej Dzieci i Młodzieży. W Przeglądzie wzięło udział kilkanaście szkół z powiatu bytowskiego. Uroczyste wręczenie nagród laureatom odbyło się 5 kwietnia 2019 r. Wystawę prac można było podziwiać do końca maja.

Nasi uczniowie zdobyli następujące miejsca:

W kategorii intarsja:

I miejsce Michał Pranczk

II miejsce Bartosz Harbaczonek

II miejsce Hanna Harbaczonek

III miejsce Fabian Treder

 

W kategorii tradycyjna zabawka:

I miejsce Lena Łoń

II miejsce Blanka Szulc

III miejsce Maja Szulist

 

Malarstwo na szkle:

wyróżnienie Tomasz Data i Aleksandra Stojewska

                                        Gratulujemy !!!!!!!!!!!!!!

Uczniowie wykonali prace pod czujnym okiem pani Renaty Labuda

Kilkunastu uczniów naszej szkoły pod opieką katechetki Małgorzaty Nowak i jej męża Krzysztofa, w piątek 22 marca 2019 r. wyruszyło na Terenową Drogę Krzyżową, by wziąć udział w nabożeństwie – wędrówce po stacjach Drogi Krzyżowej.

Młodzi pątnicy podczas swojej wędrówki przeżywali drogę Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenie Go do grobu, wyruszając nasypem kolejowym z Pomyska Wielkiego do Bytowa. Terenowa Droga Krzyżowa została spięta klamrą rozważań pierwszej stacji w kościele w Pomysku Wielkim i ostatniej stacji w kościele pw. Św. Filipa Neri w Bytowie.

Zapraszając uczniów do przeżycia tej nietypowej drogi katechetka starała się przede wszystkim uświadomić im tę prawdę, że droga, w którą wyruszają, to droga do ich życia, bowiem nasze życie, tak jak ta wędrówka często bywa trudna. Cierpienie, ból i ciemność – z tymi trudnościami spotykamy się niejednokrotnie. Ta droga, to droga dla odważnych, dla tych, którzy rzeczywiście chcą dojść do celu. Ona jest inna od tej przeżywanej w kościele. Pątnicy wzięli Krzyż i na zmianę go nieśli, a zatrzymując się przy kolejnych stacjach rozważali mękę Pana Jezusa. Pomiędzy stacjami śpiewali wielkopostne pieśni. Odczuwając trud wędrówki każdy przeżył ją w inny sposób, doświadczając tym samym bliższej obecności Jezusa Chrystusa.

Przejście trasy nie było zakończeniem tego wydarzenia, bowiem wszyscy udali się nocleg do świetlicy przy Gimnazjum nr 2 w Bytowie. Wieczorem zaś zasiedli w kręgu, gdzie przy świeczkach oraz akompaniamencie gitary i ukulele śpiewali piosenki i pieśni, wysłuchali fragmentu Pisma św., a na zakończenie dnia obejrzeli film o świętym Filipie Neri.

Troszkę zmęczeni, ale szczęśliwi i bogatsi o nowe przeżycia w sobotni poranek wrócili do domów.

Nareszcie, po tak długiej i smutnej zimie, nadszedł ten upragniony dzień - PIERWSZY DZIEŃ WIOSNY!!! W naszej szkole świętowaliśmy go uroczyście. Samorząd Uczniowski wraz z opiekunkami zorganizował konkurs Pierwszy dzień wiosny - dzień pomysłowych strojów. Każda klasa miała za zadanie przygotować pomysłowe stroje i wystąpić w nich 21 marca. Uczniowie wykazali się ogromną kreatywnością i pomysłowością, i to dzięki nim, tego jednego dnia, szkoła mogła być kolorowa. Zwyciężyła klasa pierwsza.

Wszystkim uczniom dziękujemy za zaangażowanie i życzymy samych słonecznych, wiosennych dni!!!

W szkole tego dnia było wyjątkowo zielono! Wielu uczniów włączyło się we wspólną zabawę i przyszło w tym dniu ubranych na zielono. Podczas lekcji uczniowie rozwiązywali quiz wiedzy o Irlandii i św. Patryku, brali udział w konkursach plastycznych, malowali sobie na twarzach koniczynki lub flagi Irlandii, mieli okazję posłuchać muzyki irlandzkiej i poznać najważniejsze symbole tego święta. Podobnie jak w Irlandzkiej legendzie Leprechaun, czyli zielony skrzat, pilnował garnka pełnego złotych słodkich dukatów, który znajdował się na końcu tęczy…

Obchody Dnia Św. Patryka to doskonała okazja do przybliżenia uczniom historii, tradycji i zwyczajów jednego z państw anglojęzycznych.

 

Dzień Świętego Patryka przygotowali uczniowie wraz z opiekunką p. Anną Płaczkiewicz.

Ten super dzień przygotowała dla swoich uczniów pani Ania Płaczkiewicz

WSZYSCY NIECH BAWIĄ SIĘ WSPANIALE,

 JAK CO ROKU W KARNAWALE!

 

31. stycznia odbył się w naszej szkole Bal Karnawałowy dla najstarszych uczniów czyli klas IV - VIII. Dobra muzyka, super zabawa, ciasta stołach i ... świetny humor towarzyszyły nam tegoż wieczoru.

Karnawał to miła tradycja przepełniona muzyką i zabawą,  gdzie ważnym elementem tego okresu są bale karnawałowe. Bal karnawałowy to dzień niezwykły, często wyczekiwany przez wiele tygodni.  Jest atrakcją bardzo lubianą przez uczniów, dostarczającą im wielu przeżyć i radości.  Dlatego po ciężkiej pracy w I semestrze nauki uczniowie naszej szkoły jak najbardziej zasłużyli na dobrą rozrywkę w postaci Balu Karnawałowego, który odbył się 31 stycznia. Sala gimnastyczna zamieniła się w prawdziwą salę balową, udekorowaną balonami i mieniącą się światłami. Można tu było nie tylko potańczyć przy fajnej muzyce,  ale także posilić się w specjalnie przygotowanej „Kawiarence” czyli smakołykach przygotowanych przez samych uczniów i ich rodziców.

11 stycznia 2019 roku w Naszej Szkole odbył się 27 finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Tegoroczny finał  odbył się pod hasłem „GRAMY DLA DZIECI MAŁYCH I BEZ FOCHA – NA ZAKUP SPRZĘTU DLA SPECJALISTYCZNYCH SZPITALI DZIECIĘCYCH”. Dzieci i młodzież Szkoły Podstawowej w Pomysku Wielkim im. Św. Jana Pawła II jak również przedszkolaki z ogromnym zapałem zaangażowali się w przygotowania.

W akcję aktywnie włączyli się wszyscy pracownicy szkoły, uczniowie i nauczyciele. Tego dnia, każdy kto chciał wesprzeć akcję wrzucał pieniądze do puszki, otrzymywał nr losu. Wśród fantów - niespodzianek znalazły się rzeczy zakupione przez sponsorów jak i również rzeczy przyniesione przez dzieci. Podczas imprezy można było zakupić przepyszne babeczki, które upiekły dzieci wraz z rodzicami. 

Nad przebiegiem akcji czuwały organizatorki przedsięwzięcia – Małgorzata Prądzyńska oraz Małgorzata Pawłowska.
Wspieranie WOŚP jest okazją do kształtowania wśród uczniów wrażliwości i chęci bezinteresownego czynienia dobra, dlatego cieszymy się, że i w tym roku społeczność naszej szkoły pokazała, że wspólnie działając, można się dobrze bawić i pomagać potrzebującym. 

Tego roku uczniowie naszej szkoły zebrali do puszek 1451,66

Dziękujemy wszystkim uczniom, rodzicom, pracownikom szkoły oraz nauczycielom

którzy wsparli nasze działania na rzecz

WOŚP i liczymy na Was za rok!

Małgorzata Pawłowska

zdjęcia w albumie fotograficznym
 

 

Uczniowie klasy VI z naszej szkoły, w niedzielę 6 stycznia 2019 r. po uroczystym rozesłaniu na Mszy św. przez proboszcza ks. Wojciecha Hapkę, wyruszyli na uliczki wsi, by zanieść radość Bożego Narodzenia do rodzin z naszej parafii.

Młodzi kolędnicy z radością śpiewali kolędy, a mieszkańcy Pomyska Wielkiego i Pomyska Małego chętnie zapraszali ich do swoich domów. Zewnętrznym wyrazem tej radości były wypowiadane przez kolędników życzenia i pozostawione błogosławieństwo: C+M+B (Christus mansionem benedicit – niech Chrystus błogosławi temu domowi).

Zdarza się, że w rodzinach katolickich ani w czasie Wigilii, ani w całym okresie świąt Bożego Narodzenia nie śpiewa się kolęd, dlatego też chcieliśmy radością wynikającą z narodzenia Chrystusa, Boga i Człowieka dzielić się z innymi. Jesteśmy zbudowani postawą mieszkańców. Otworzyli przed nami nie tylko drzwi swoich domów, ale także gorące serca.

Rodziny goszczące kolędników wspólnie z nimi śpiewali kolędy, a u wielu osób dało się zauważyć duże wzruszenie. Zebrane przez kolędników pieniądze w wysokości 1210,00 zł zostały przesłane na konto Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci i będą przeznaczone na leczenie, edukację i formację chrześcijańską dzieci z Rwandy i Burundi we wschodniej Afryce. Kolędnicy zaś zostali obficie obdarowani słodkościami.

Gorąco dziękuję grupie kolędników z kl. VI: Oliwii Węsierskiej, Zuzannie Myszka, Hannie Harbaczonek, Michałowi Pranczk i Michałowi Żynda oraz Zuzannie Kuchata, naszemu „aniołowi gospodarczemu”. Dziękuję także mojej córeczce Amelce, która dzielnie nas wspierała.  

Małgorzata Nowak

Wigilia i Święta Bożego Narodzenia to magiczny czas, który kojarzy się z zapachem choinki i piernika, to czas życzeń i czas, w którym słychać śpiew pięknych polskich kolęd. W polskiej tradycji Wigilia uważana jest za najbardziej rodzinny dzień w roku. Nasza klasowa rodzina również w okresie przedświątecznym poddała się tej niezwykłej aurze. 
Zgodnie z tradycją naszej placówki w okresie przedświątecznym w szkole organizowane są Wigilie klasowe. W tym roku klasowe spotkania wigilijne odbyły 20 grudnia. Wszyscy zasiedliśmy do stołu, na którym były tradycyjne potrawy, przygotowane przez nasze kochane mamy. Dzieląc się opłatkiem składaliśmy sobie życzenia na Boże Narodzenie i Nowy Rok. Oczywiście były też prezenty i dużo radości z tego powodu. Wspólnie z nauczycielami śpiewaliśmy kolędy i pastorałki. Spotkanie upłynęło w bardzo miłej i rodzinnej atmosferze.

Dla nas ten dzień był wyjątkowy... 

Małgorzata Marmołowska 

Święty Mikołaj lubi odwiedzać dzieci w każdym miejscu na całym świecie. 22 grudnia od samego rana dzieci z niecierpliwością wyczekiwały spotkania z Mikołajem, który wreszcie odwiedził nasze przedszkole przynosząc wspaniałe prezenty dla każdej grupy. Dziękując za prezenty przedszkolaki recytowaly wiersze oraz śpiewały piosenki. Oczekiwana cały rok wizyta św. Mikołaja minęła w bardzo miłej atmosferze i przyniosła naszym podopiecznym wiele radości. Dzień ten na długo pozostanie w pamięci wszystkich przedszkolaków, a niektórzy z nich już od jutra nie będą mogli doczekać się kolejnej Jego wizyty

Małgorzata Pawłowska

Zbiżający się okres świąteczny jest okresem bardzo intensywnych przygotowań do radosnego rodzinnego świętowania. W tym roku uczniowie, nauczyciele oraz rodzice klasy I i II postanowili aby w tym czasie przyłaczyć się do akcji „Szlachetna paczka”. Tym skromnym gestem chcieliśmy przyczynić się, aby jakieś dziecko poczuło się radosne i szczęśliwe. Pomagaliśmy nieco starszej koleżance. Z powodu choroby i trudności finansowych ciężko jest zakupić podstawowe niezbędne rzeczy. Dzieci odkładały swoje kieszonkowe i przynosiły pieniążki do wspólnej kasy. Uzbieraliśmy sporą kwotę i mogliśmy kupić dla niej ubrania. Rodzice donieśli część niespodzianek, narysowaliśmy laurki. Mamy nadzieję, że prezenty jej się spodobają … a inne rzeczy rozweselą … bo radość i szczęście to najcenniejsze co możemy jej dać ….

Krystyna Zmuda-Trzebiatowska